کد مطلب:106787 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:150

حکمت 086











[صفحه 482]

(هر كه مابین خود و خدا اصلاح كند، خداوند مابین او و مردم را اصلاح نماید، هر كه كار آخرت را اصلاح كند، خدا كار دنیای او را اصلاح نماید، و هر كه از جانب خود پند دهنده ای داشته باشد، از طرف خدا نگهبانی خواهد داشت). اصلاح مابین خود و خدا به وسیله ی تقواست كه باعث خوشنودی خدا می گردد، و چون از جمله آثار تقوا اصلاح قوای شهوت و غضب، كه اساس فساد در میان مردمند، و نیز پایبندی به اعتدال در مورد این قوا می باشد، بنابراین اصلاح مابین او و مردم نیز وابسته به اصلاح همان قواست. و همچنین از جمله لوازم اصلاح امر آخرت، جذب نشدن مردم به طرف دنیا و خودداری از حرص نسبت به مال دنیاست، و این نیز بسته به برخورد صحیح آنان و رفتارشان با اخلاق حسنه است كه خود موجب اصلاح امر آخرت و باعث تحت تاثیر قرار گرفتن و علاقه مندی آنان به كسی است كه واجد این صفات است و باعث سودرسانی و كمك و آزار نرساندن مردم به او می گردد، و به این ترتیب باعث اصلاح دنیای او می شود. از طرفی تحصیل دنیای مطلوب برای كسی كه امر آخرتش را اصلاح كند سهل است و دنیای مطلوب همان حد اعتدال از نیاز وی می باشد. و این هم امری است كه عنایت پروردگار و فراهم آوردن و

اصلاح آن را در طول مدت زندگانی دنیا، عهده دار است. اما مطلب سوم، خود را موعظه كردن باعث تقوای الهی و پایبندی به اعتدال در مورد قوای شهوت و غضب است كه اینها اساس شر و ریشه ی فسادی هستند كه مستلزم هلاكت دنیا و آخرت می باشند، اما موعظه كردن خویش باعث آن می گردد كه خدا انسان را از شر آنها نگاه دارد.


صفحه 482.